instringo

instringo
in-stringo, nxi, ictum, 3, v. a.
I.
To bind, girdle, fasten, chain (rare;

not anteAug.): aliquem vinculis,

Quint. Decl. 5, 16:

adhuc feralibus amiculis instrictus,

App. M. 10, p. 244, 14.— Absol., Isid. 19, 10, 1.—
II.
Of a weapon, to draw, brandish, employ in attack: nam si gladium instrinxit, quid dubium est quin occidendi animo percusserit? Mos. et Rom. Leg. Coll. 1, 6, 3.—
III.
Trop., to stimulate, incite:

divino spiritu instrictus,

Liv. 5, 15, 10 Drak. N. cr.; so, uxor dolore, App. M. 8, p. 211; 9, p. 225, 9 (Hild., instinctus):

haec admonitio Tauri non modo non repressit, sed instrinxit etiam nos ad elegantiam Graecae orationis affectandam,

Gell. 17, 20, 7 Hertz.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”